Labrador czeka
Pod lasem w Zalesiu (gmina Czarna) od kilku dni
suczka rasy labrador bezskutecznie szuka swojego pana!!
Prosimy właścicieli o odebranie zguby.
Być może "pani labrador" szuka nowych
właścicieli - proszę miłych ludzi pragnących okazać serce temu pieskowi w potrzebie, o kontakt.
Więcej informacji pod num. tel. 17 226 26
06
Charakterystyka psów rasy LABRADOR
Labradory są pełne energii. Uwielbiają pływanie i długie spacery.
Radosny i przyjazny, Labrador jest wspaniałym psem towarzyszącym. Nie
wykazuje skłonności do agresji i dobrze toleruje towarzystwo dzieci oraz
zwierząt – także kotów. Pełen życia Labrador potrzebuje zapewnienia
odpowiedniej ilości ruchu oraz wymaga starannego szkolenia już od okresu
szczenięcego.
Silna budowa, odwaga, zamiłowanie do wody… Labrador Retriever ma
wiele cech fizycznych i psychicznych, które sprawiają, że jest
doskonałym psem pracującym. Wytrzymałość połączona z dobrze rozwiniętym
zmysłem wzroku oraz niespotykaną zdolnością zapamiętywania, stawia
ponadto Labradory w czołówce ras użytkowanych jako przewodników osób
niewidomych. Sprawdza się nie tylko jako pies myśliwski, aportujący
zwierzynę, ale także jako pies ratowniczy. Dzięki niezwykle wrażliwemu
zmysłowi węchu, Labrador używany jest miedzy innymi przy wyszukiwaniu
ofiar na lawiniskach i gruzowiskach.
Włos u labradora jest twardy i krótki, a okrywa włosowa gęsta i
przylegająca, doskonale chroniąca psa przed zimnem i wilgocią. Ponadto,
skóra labradora produkuje więcej wydzieliny łojowej (sebum) niż u psów
innych ras, zapewniając nieprzemakalność: woda spływa po sierści jak po
piórach kaczki.
Labrador bywają łakome. Jeśli dodatkowo są wysterylizowane lub mają
mało ruchu wzrasta ryzyko rozwoju otyłości. Dlatego kluczowa jest
kontrola energii dostarczanej z pożywieniem aby uniknąć ryzyka
nadmiernego przyrostu wagi.
Jak większość psów ras dużych, Labrador Retriever ma szczególnie wrażliwe struktury stawowe. Duża masa ciała i aktywny tryb życia, sprawiają, że stawy tych psów narażone są na silne obciążenia. Może to prowadzić do uszkodzeń chrząstki stawowej i wiązadeł, a także do rozwoju artrozy.
Co z pieskiem?
OdpowiedzUsuń