Wieś Czarna ma położenie depresyjne w Rynnie Podkarpackiej o szerokości od 4 do 6 km na wysokości od 180 do 217 m n.p.m. W środku równoleżnikowo usytuowanej płytkiej niecki płynie z zachodu na wschód rzeka Wisłok. Na obrzeżach tej niecki, od astrony południowo-wschodniej na wysokości około 240 m n.p.m. leży Łańcut, a po stronie północnej - na wysokości 269 m n.p.m. - Medynia Głogowska.
Wioska leży w strefie zetknięcia się obszarów o odmiennych warunkach naturalnych. Po południowej stronie rozciąga się pagórkowate Przedgórze Rzeszowskie z urodzajnymi ziemiami lessowymi, dawniej porosłymi Puszczą Karpacką. Natomiast po stronie północnej - falisty, piaszczysty Płaskowyż Kolbuszowski pokryty lasami szpilkowymi. Lasy te są resztkami olbrzymiej niegdyś Puszczy Sandomierskiej. Płaskowyż ten jest częścią krainy o nazwie geograficznej: Kotlina Sandomierska i nazwie historycznej: Puszcza Sandomierska lub rzadziej: Puszcza Łańcucka.
Wioska zajmuje obszar 15,42 km kwadr. Graniczy od północy poprzez las z Węgliskami, Zalesiem i Medynią Łańcucką, od zachodu z Łukawcem i Palikówką, od południa z Krzemienicą i Kątami Łańcuckimi, a od wschodu z Wolą Małą i Dąbrówkami.
/wg Monografii Ks. Władysława Piętowskiego "CZARNA koło Łańcuta WIEŚ i PARAFIA"/
Czytaj więcej:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz