Święto Matki Bożej Zielnej

"Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba
Podnoszą z ziemi przez uszanowanie
Dla darów Nieba...
Tęskno mi, Panie..."

15 sierpnia Kościół obchodzi uroczystość 

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Po zakończeniu życia ziemskiego Niepokalana Matka Boża została z duszą i ciałem wyniesiona do chwały niebieskiej. Wniebowzięcie Maryi przypomina ludzkości powołanie do chwały w niebie.

Przez wieki w pewne dni w roku ludzie święcili w kościołach bukiety zawierające zioła, kwiaty, zboża i warzywa.

Poświęcone rośliny miały różnorodne zastosowanie.

Bukiety i wianki trzymano przez cały rok, wierzono, że chronią od nieszczęścia, choroby, czy pioruna.

Wianki czasem wieszano na drzwiach, a bukiety z Zielnej wkładano za święte obrazy. Wyciągnięte z nich zioła lecznicze były szczególnie skuteczne w leczeniu ludzi 
i zwierząt.

Wiankami okadzano bydło wypuszczane pierwszy raz na wypas albo podejrzane o zauroczenie. Spalano je też, gdy grzmiało. 

 Uroczystość Wniebowzięcia umacnia w nas nadzieję, że jako zbawieni znajdziemy się w domu Ojca 

w niebie. Wdzięczni Bogu i Jego Matce, przynosząc do poświęcenia wiązanki kwiatów, zbóż, roślin, warzyw, mamy nadzieję, że kiedyś, w wieczności, Maryja przedstawi nas Bogu z naręczem dobrych uczynków, pięknego naszego życia zgodnego 

z wyznawaną wiarą i przykazaniami.

 Zobacz: Święto Matki Bożej Zielnej w Czarnej 

Święto Wojska Polskiego obchodzone jest 15 sierpnia na pamiątkę stoczonej w 1920 r. bitwy warszawskiej, określanej także jako „Cud nad Wisłą”. Bitwa ta, stoczona w czasie wojny polsko-bolszewickiej, powstrzymała ofensywę Armii Czerwonej i zadecydowała o zachowaniu przez Polskę niepodległości.

Cyprian Norwid : „Moja piosnka II” 


Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba
Podnoszą z ziemi przez uszanowanie
Dla darów Nieba...
Tęskno mi, Panie...

Do kraju tego, gdzie winą jest dużą
Popsować gniazdo na gruszy bocianie,
Bo wszystkim służą...
Tęskno mi, Panie...

Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony
Są - jak odwieczne Chrystusa wyznanie:
“Bądź pochwalony!”
Tęskno mi, Panie...

Tęskno mi jeszcze i do rzeczy innej,
Której już nie wiem, gdzie leży mieszkanie,
Równie niewinnej...
Tęskno mi, Panie...

Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia,
Do tych, co mają TAK za TAK - NIE za NIE -
Bez światło-cienia...
Tęskno mi, Panie...

Tęskno mi owdzie, gdzie któż o mnie stoi?
I tak być musi, choć się tak nie stanie
Przyjaźni mojej!...
Tęskno mi, Panie...